دانلود سریال Legend of the Female General 2025

خوب شروع قسمت ۳ یک سری مشکلات داشت زیبایی قضیه دوباره این بود که نویسنده خودشو دوباره تو تنگنا گذاشت توی اون قسمت حمام آب اما شیوه بیرون اومدن از اون تنگنا بسیار ساده و تنبلی نویسنده بود دید چاره ای نداره پس گفت چی کار کنم ؟ یه مبارزه خیلی الکی بینشون شکل بگیره و اونم توی آب با دستاش یک سری حباب درست کنه و به راحتی از توی اون دریاچه بره بیرون ؟ انتخاب دومش چی بود جسارتا از توی باسنش خرگوش در بیاره ؟

اما خوب بعدش با یک سری کارهایی که انجام شد حداقل این اشتباهشو پوشوند و بسیار جذاب بود مخصوصاً اون قسمتی که شروع کرد به فکر کردن به اینکه چطوری از اردوگاه جیو و تله‌ای که در واقع خود شیائو چوئه براش پهن کرده بود علیه ش استفاده کنه یه داده بی نظیره از نبوغ خه یان . و خب توی سکانس‌های بعدم که چیزی که دقیقاً از یکی از ابعاد روانشناختی خه یان پیدا کرده بودیم از قسمت دوم مستقیماً توی این قسمت سوم نفوذ کرد .که مستقیم از همون کنترل اسب شروع شد و بهمون نشون داد که ذات کنترلگری داره پس تو این قسمت ۳ وقتی که نونش رو ازش میگیرن اون قلدر های اردوگاه که بی نظیمی شون رو مشخص کرده بودیم ، خه یان چی کار میکنه مستقیماً از در رقابت وارد میشه تا توی تنها چیزی که اون‌ها همه خودشون رو فقط توش قبول دارند شکستشون بده و از همون طریق شروع بکنه به کنترل کردن همشون که دقیقا هم تیر به وسط خال میخوره

و اما زیباترین بخش تا این لحظه از کنترل گریش در قسمت ۳ دقیقاً همون بخشیه که اون داره تمرین می‌کنه توی زمین باز مستقیماً جلوی چشمش شیائو چوئه و اونم که خیلی حساس بود به خه یان مستقیم وارد تله میشه و باهاش مبارزه می‌کنهتا یه جورایی هم خودش رو و درد و زخم هاش رو از قسمت 1 آروم بکنه هم اون متغیری که مثل دشمنش فکر می‌کنه هستش رو کاملاً تحت کنترل بگیره و نبوغ خه یان اینجا باورنکردنیه ! اون باهاش مقابله نمی‌کنه بلکه به شیائو چوئه اجازه میده تا اون رو شکست بده تا اون حس کنی که کنترل تحت اختیارشه و اون صحنه رمانتیکی که بینشون پیش اومد توی مبارزه که میلیمتری توی صورت هم بودند تیر اخر خه یان بود توی اون فاصله کاملاً خودش رو بی دفاع گذاشته بود و دقیقاً مثل یک احمق ساده رفتار کرد و دقیقاً همون چیزی که شیائوچوئه میخواست رو بهش داد چی گفت بهش ؟ گفت میخوام استادم شی یعنی مستقیماً با این حرف به شیائو چوئه اجازه داد که کاملاً اون رو کنترل بکنه و فکر بکنه که سلطه دست اونه اما در واقع از همون اول گرداننده بازی خودش بود

و اون صحنه مبارزه تیراندازیش با وانگ با اوج درد روانشناختی بود خه یان صرفاً یه رقیب ساده نیست و صرفا رقابت نمیکنه بلکه توی عمیق‌ترین لایه‌های وجودی طرف نفوذ می‌کنه اول به وانگ با اجازه داد که به خودش مغرور بشه و اجازه داد که تیراندازی بکنه و همه تشویقش بکنن و شاید این تنها کاری باشه که اون احمق توش وارده و خه یان چیکار می‌کنه ؟ مستقیم صبر می‌کنه تا اون تمام شادیش رو انجام بده و حسابی غرق اون خوشحالی خودش باشه به همراه بقیه و بعد میره خیلی دورتر و دقیقاً از فاصله دورتر اون تیر رو پرتاب می‌کنه در واقع اون تیر به اون هدف صرفاً نمی‌خورد اون تیم مستقیماً داشت توی عمیق‌ترین لایه‌های وانگ پا ، می‌خورد اون حتی بهش فرصت نداد تا بتونه برای یه مدت توی خوشحالیش غرق بشه و در جا اون رو توی همون نقطه خنثی کرد اما بمب انفجاری این سکانس جایی بود که نرفت استراحت کنهو وقتی که همه درگیر قدرتش و توانایی شده بودند و جیانگ جیو اومد و بهش پیشنهاد داد که اگه می‌خوای برو استراحت کن اما اون سریع در جا اون کارو رد کرد چرا؟
چون با اون بردی که همون لحظه انجام داد یه سطح قدرت نمایی ای رو از خودش همون لحظه نشون داد به همه مخصوصا به جیانگ جیو و و اجازه داد که اون ذهنش همینطور درگیر اون قدرتش باشه برای همین تو مبارزه با نیزه با اون بعد از چند تا حرکت تقریباً کنترلش رو دیگه از دست داده بود و به معنی واقعی کلمه نفوذ کرده بود تو مغزش با همون بردی که نوبت قبلی از وانگ با ، داشت یعنی اون به حریفش حتی یه لحظه اجازه نمی‌داد که بخواد استراتژی بچینه و فکر بکنه این یه سطحی از نبوغ و بی‌رحمی بسیار خاصه از خه یان

و اما فوق العاده است همه چی در رابطه با خه یان حتی ابعاد انسانی بودنش و منطقی بودنش با شرایط فیزیکی موجود ! اون میره توی چادر شیائو چوئه و شمشیر خودش که توی قست 1 ازش گرفته شد رو میبینه یعنی چینگ لانگ ( اسم شمشیره بود ) بعد طبق معمول یک سری خاطرات براش زنده می‌شه و گریه می‌کنه و این خیلی زیباست چون کاملاً با اون ابعاد حسی و فیزیکی اون لحظه ارتباط می‌گیره و همون لحظه شیائو چوئه وارد میشه و حالا اون که داشت گریه می‌کرد سریع اشکاش رو جمع می‌کنه و دوباره همون تصویر احمقانه و ساده لوح رو به اون نشون میده این یه سطح بسیار عمیق و بالایی از نقاب نقاب زدنه فیلم داره به ما نشون میده که اون توی هر لحظه بر اساس شرایط محیط می‌تونه هرجور که بخواد باشه توی لحظه‌ای که باورنکردنی بود و دیگه همه و مخاطبین میخکوب شده بودم و فکر کردن الان دیگه همه چی لو میره خیلی راحت و ساده و بسیار جذاب با یک حرکت ساده لوحانه و اینکه خودش رو به احمقی دوباره بزنه کاملاً شرایط رو عوض می‌کنه و این دقیقاً برعکس شیائو چوئه هستش در رابطه با خه یان طبیعی پیش میره همه چی اما فیلم از شیائو چوئه از قسمت 1 تا الان کوچکترین نشانی از اینکه چطور رفتار میکنه با درد وجودی و زخم از دست دادن عزیزهاش به ما نشون نمیده و این مشکله و ایراد داره خه یان به خاطر یه عذاب وجدان اینطوری به گریه میفته ولی شیائو چوئه که همه چیز از دست داده هیچ تکونی نمیخوره ؟ اینجا یه قدرت نویسندگی جذاب این بودش که مثلاً حداقل چند تا سکانس ازش نشون بدن توی این قسمت‌هایی که گذشت که بره توی خودش یا بره یه گوشه و همش تو فکر باشه حداقل آدم از دید روانشناختی می‌تونست بفهمه که اون مثلاً برونگرا شیوه مقابله‌اش با همچین دردی اینه که بره یه گوشه تنها باشه و از محیطی که اینجوری بهش آسیب زده دور بشه اما حتی همچین چیز ساده‌ای رو هم به ما نشون نمیدن و فقط به ما نشون دادن که همینطور فقط راه میره توی اردوگاه و این درست نیست ضعیفه کارگردانی و فیلمبرداری از این چیزا

و خوب طبیعتاً در نهایت هم به همون چیزی که توی قسمت ۲ اشاره کردیم رسیدیم یعنی طبق اون بخش از ذات کنترل گری که داشت و از اون حرکتش با کنترل اسب وحشی به ما نشون داد حالا با این بُرد از جیانگ جوئه و وانگ با مجبورشون کرد اون رو رئیس صدا بزنن چرا حالا رئیس ؟ خب طبیعیه بهترین شیوه برای درک کردن و مشخص کردن اینه که میخواد همه چیز رو کنترل کنه ایناها واقعا چیزایه ساده ای نیست بسیار فکر شده روی فیلم توی این بخش ها

به طور کلی این قسمت سوم درباره کنترل بود همه اش : اینکه وانگ با و جیانگ جوئه میخواستن سلطه خودشون رو نگه دارن و موقعیت شون رو کنترل کنند نسبت به خه یان و اون مسابقه رزمی شروع شد بین شون
اینکه شیائو چوئه میخواست خه یان رو کنترل بکنه
اینکه لی جو یواشکی تمام حرکات اون رو زیر نظر داشت مخصوصا در نبردش با وانگ با و جیانگ جوئه

اما در نهایت گرداننده این بازی و چرخه کنترل گری باز هم خه یان بود اونم با بی نظیر ترین تکنیک معکوس یعنی اجازه دادن به دیگران برای کنترل کردنش برای لحظاتی و اما بعد اون تسلط کامل پیدا کرد روی همه شون ، وزیر شو اول در اختیار اونا گذاشت ولی بعد همه شون رو کیش و مات کرد

قسمت اولش رو تازه شروع کردم به دیدن واقعاً یک شاهکار نویسندگی بود تقریبا بود ، فیلم سازها توی همون اول بهت یه داستان و یه پیش زمینه‌ای از حالا اون قهرمان داستان یا حالا همون شخصیت یک میدن و حالا یه سری از سختی‌هاشو رو نشون میدن دقیقاً توی صحنه‌های بعدی که ذهن تو آماده است ، میان و کلاً شخصیت یکیشون رو یه جورایی اصلاً از بین می‌برند کل حالا اون اقتدارشو و قدرت و دیدی که همون اول توی ذهن ما کاشتن وقسمت شگفت آور ماجرا اینه که می‌بینی در واقع خود خانواده دختره عامل این قضیه‌انو مغز متفکر حالا پشت قضیه که برادرشه خیلی نقطه استراتژیکی عجیبیه و نبوغ استراتژیکی ش عالیه اول که کلاً کل اتفاقاتی که افتاده بود رو تو حالا اون جنگ یا هرچی که بود کلاً بازنویسی می‌کنه جلوی شاه و درباریان بدم با همون حرکتش دقیقاً دست گذاشت رو نقطه ضعف شیا جوئه و تراژدی شو عمیق‌تر کرد و دقیقاً باعث شد که اونیه حرکتی رو بزنه جلو درباریان که کلاً از چشم دربایان و شاه بیفتهنقشه‌ شم صاف خورد وسط خال تو همون لحظه یارو هرچی که مقام جایگاه داشت با همون حرکتش کاملاً از دست داد بعدم که مستقیم خواهر خودش رو از میان برداشت
سه تا حرکت زد که واقعا نبوغ استراتژیکی خالص بود :
اول از اینکه کل حادثه جنگ رو کاملاً به نفع خودش بازنویسی کرد
دوم از اینکه حریفش شیائو جوئه رو فقط با حرف زدن کاملا حذف کرد
سوم اینکه مستقیم نقطه ضعف خودش یعنی خواهرش رو خنثی کرد
فیلم همین اول کار داره دقیقاً بهت میگه که گرداننده بازی دقیقاً کیه واقعا فوق العاده تو توی همین قسمت اول کامل یه دید می‌تونی بگیری از تمام اون شخصیت‌های مهم
ولی فوق العاده‌ترین بخش ماجرا که واقعاً دیگه حیرت کردم همون بخشی بود که حالا نشون دادن به شدت نفرت داره و از خشم دیگه پره که هممون همچین انتظاری داشتیم بعد از اینکه غم و تراژدی سنگینی داشته بود حتی مجازات هم شد و دقیقاً توی سکانس‌های بعدی می‌بینی که مثلاً میره یک سری صحبت‌های انگیزشی می‌کنه با اون خواهره خه یان که واقعاً اصلاً به هیچ عنوان انتظارشو نداشتم یعنی تو اون موقعیت هرکی می‌دیدش بعد اون مجازات و درد و خشم با خودش می‌گفت این انقدر از خشم و نفرت پره فقط می‌خواد همه چی رو بشکنه و درب و داغون کنه بعد همونجا فیلمسازها یه سیلی می‌زنن تو صورتت هر چی فکر کردی کاملا پوچ میشه و همون لحظه یک دید بسیار بزرگ از این شخصیت بهت میدن که با اینکه یک لحظه اون تعادلش رو توی دربار از دست داد و همونجا باعث شد خوب موقعیتشو همه چیش کاملاً از دست بره و متزلزل بشه ولی شخصیتش رو از دست نداد و حتی نشون دادن توی بدترین شرایط با مثلاً حرف‌های انگیزشیش که طبیعتاً توی جمع خانواده و محیطی که بزرگ شده یاد گرفته حتی با تمام اون مشکلات و بدبختی‌ها باز هم روی اصولش وایمیسته

واقعا به طور کلی شاهکار نویسندگی بود چون نه تنها یک پیش زمینه کلی از کل سریال تو همین قسمت ۱ بهت دادن بلکه انقدر جرات داشتند که شخصیت یکشونو همون اول بازی حذف کردنو قشنگ خودشونو تو تنگنا قرار میدنو تو با خودت فکر می‌کنی حالا می‌خوان چیکار بکننو دقیقاً توی همون لحظه شخصیت اول شون رو که برمی‌گردونن به کنار یه مهره خیلی قوی هم همون اول بهت معرفی می‌کنن با برگشت شخصیت ( یعنی همون طبیبه که مشخصه مهارت هاش استثنایی عه ) یک جاهایی کل انتظاراتت رو کاملاً از بین می‌برند یه لحظه بهت اجازه نفس کشیدن میدن تا درست فکر کنی ولی دقیقا توی سکانس بعدش کل افکارت و هر چی قراره پیش بیاد و توی ذهنت هستش از فیلم رو کاملا از بین میبرن